Aan mijn sterrenkindje

In de week van het Baby Loss Awareness week is het voor mij ook een moment om stil te staan. Tussen mijn 2 zoons in zit namelijk nog een zwangerschap. Dit gedicht schreef ik toen ik net te horen heb gekregen, dat dit kleine mensje gestopt was met groeien.

Aan mijn sterrenkindje

Je kwam als een verrassing

En ooh wat waren wij blij

Want al waren wij al gelukkig met ons zoontje

En daar kwam nog één wondertje bij

Stiekem fantaserend

Over hoe het straks zal zijn

Hoe gaan we de opa’s en oma’s vertellen?

Allemaal leuke ideeën, maar we houden het nog even geheim

Eerst wilde we je hartje zien kloppen

Voordat we het grote nieuws zouden delen

Op 20 april was het zover

Naar de praktijk voor echo, de eerste van velen.

Gespannen naar binnen

Kijken naar onze kleine spruit

Zou er een hartje kloppen?

Hoe ziet hij/zij eruit?

Daar kregen wij het nieuws,

Waar wij niet aan hadden gedacht

Je was gestopt met groeien

Dat hadden wij niet verwacht.

Je hartje klopt niet meer

In shock, trillend en vol ongeloof

Ontroostbaar, verdrietig en leeg

Ik hoor de verloskundige vertellen, maar ik ben verdoofd

Het enige waar ik denk

Ik wil geen afscheid nemen van jou

Mijn lieve, kleine schat

Ik kan je alleen maar zeggen, hoeveel ik van je hou

Wat moet ik nou toch?

Ik zal je nooit kunnen vasthouden

Nooit kunnen knuffelen en zoenen

Ik wil niet alleen om jou rouwen

Mijn sterretje aan de hemel

Mijn lieve kleine sterrenkind

Hopelijk ben je gelukkig daar

Ik hoop dat je daar je weg vindt